Jullie toekomst | Klimaatproblemen
De klimaatbetogingen zijn een pracht. Wat een inzet! Wat een energie! Dat jongeren nu het initiatief nemen is ronduit fantastisch maar betekent tegelijk dat het hoog tijd was en is. Wij volwassenen hebben het tij niet kunnen keren, integendeel. De meeste westerse mensen van mijn generatie (°1945) kregen het na goed anderhalf decennium schaarste almaar beter. Dat ging zo geleidelijk in zijn werk dat we geen oog hadden voor de gevaren van welvaart en consumentisme. Latere volwassenen die in welvaart geboren werden vonden dat zo vanzelfsprekend dat ook zij zich weinig of geen vragen stelden. We leefden een wereld op krediet. Alles werd witgewassen, ook banken. Wie weinig steelt is een dief, wie veel steelt is een chief. Ons besef kwam veel te laat.
Maar leveren de verdienstelijke betogingen meer op dan krakelende politici, partijen die jongeren en het protest inpalmen, nog een denktank die moet vaststellen wat iedereen al weet, wetenschappers die de jongeren gelijk geven maar geen oplossingen aanreiken? Zonder drastische omschakeling van mens en industrie zijn die er ook niet. Het valt niet meer terug te draaien. Het wordt behelpen. Dweilen onder een lopende kraan.
Politici zijn het verkeerde doelwit. De milieuverpesting is een planetair probleem. Op een waarheidsgetrouwe wereldkaart vind je België en zelfs Europa maar met moeite terug. Hoe moeilijk moet het zijn om de lonen en de intresten op spaargeld wat op te trekken? Hoe ondoenbaar kan het zijn om de grootste milieuvervuilers –industrie, vliegverkeer, veeteelt, autopark… - harder aan te pakken? Blijkbaar onmogelijk omdat de motor van de economie zou sputteren, de zogenaamde vooruitgang zou achteruit gaan. We staan nog liever in de file. Wachtend op de zondvloed – al komt die niet meteen na ons.
Ook (onze) politici kunnen het tij niet keren. Voor de verkiezingen van mei gebeurt er niets en nadien zullen veel verkiezingsbeloftes wijken voor ‘hogere’ economische belangen. Sommige demagogen stellen nu al onverbloemd dat al die betogingen onnodig zijn, dat we alles mogen blijven opsouperen, mogen blijven vliegen omdat – zo sussen ze ons in slaap – de vindingrijke mens uiteindelijk alle milieuproblemen zal oplossen (Bart De Wever in een interview, VTM-nieuws, 1.2.2019, 19u). Hoed je voor dit soort politici, ze hebben meer dan één gezicht. Op 2 februari bijvoorbeeld maakte minister van natuur en landbouw, die eerder zei zich gesterkt te voelen in haar beleid door de vele klimaatacties, tijdens haar speech op de nationale nieuwjaarsreceptie van het Algemeen Boeren Syndicaat dat die klimaatacties opgezet spel zijn. De studenten worden gebruikt maar beseffen dat niet, Staatsveiligheid zou haar dat bevestigd hebben (http://www.dewereldmorgen.be/artikel/2019/02/04/schauvliege-staatsveiligheid-bevestigt-opgezet-spel-achter-klimaatacties met daarin een video opname van de toespraak van Schauvliege).
De prachtige en machtige jongerenbeweging zou misschien meer aarde aan de dijk kunnen zetten als ze (ook) de economie tot doelwit maakt. Dan moeten we niet alleen verandering eisen maar zelf veranderen als mens en consument en daartoe en ook in eigen gezin en op school druk uitoefenen. Ga niet op studiereis naar Polen per vliegtuig omdat de bus duurder uitvalt (een concreet en actueel voorbeeld). Eet geen vlees meer en eis alternatieven (die er ondertussen in overvloed zijn). Herleid je smartphone tot niet meer dan een nuttig telefoontoestel. Voer actie aan hamburgertenten en blokkeer winkelketens die producten aan spotprijzen kunnen verkopen omdat ze in slavernij vervaardigd zijn. Draai de verleiding- en consumptiemaatschappij terug. Offer overdaad op. Momenteel sterven er wereldwijd meer mensen aan overgewicht dan van de honger. Overstijg jouw en onze grenzen. Mik op een internationale, planetaire beweging. Want inderdaad: het is jullie toekomst. Dwing ons volwassenen jullie bij te staan. Laat je niet ringeloren.
