Seksualiteit, erotiek, seksisme

Reactie op een stuk in de Wereldmorgen van 8.2.2013 over het recht van de vrouw om  zich in het openbaar te kleden (of te ontkleden)  zoals 'zij dat wil'. 

Wie de deur van zijn huis of van zijn wagen nooit op slot doet of manifest open laat staan, wie altijd met een gapende handtas met daarin een zichtbare en goed gevulde geldbeugel rondloopt, is mee verantwoordelijk voor wie daar gebruik/misbruik van maakt, van profiteert en  een en ander ontvreemdt, bijvoorbeeld met de wagen aan de haal te gaan. Vermoedelijk is dat ook wettelijk en voor de verzekering het geval. De dief die van de 'geboden' gelegenheid gebruik maakt, gaat in de fout, maar hij/zij is niet de enige die dat doet.  kan betreuren dat (niet alle) mensen (altijd) aan strikte normen gehoorzamen, maar dat is wel een realiteit.

Het is niet anders met betrekking tot seksuele driften, instincten, aandrang van man en vrouw. Mensen zijn dieren. In het beste geval (dankzij opvoeding, omgeving) beschaafde dieren. Ze kunnen tot op zekere of zelfs tot op grote hoogte hun aandrang, hun driften onder controle houden (gewoonlijk en hopelijk verdwijnt de aandrang en drift hierdoor niet, iets wat de katholieke kerk ooit wel nastreefde). Niet iedereen slaagt hier altijd in wanneer de verlokkingen almaar groter en constanter aangeboden worden door reclame, mode en wat dat betreft volgzame vrouwen.

Het onderscheid tussen seks(ualiteit) en erotiek wordt in deze discussies een beetje verwaarloosd. De Westerse maatschappij is om commerciële redenen over-geërotiseerd, niet oversekst. Zelfs echt snoep, op zich al verlokkelijk genoeg, wordt geërotiseerd, bijvoorbeeld door een schaarsgeklede rondborstige jongedame wellustig aan een rood gekleurd ijsje te laten likken. De voedingsindustrie en de hele handel (propaganda) errond zijn overigens een goed vergelijkbaar voorbeeld. Is wie daar niet aan weerstaat en daardoor zwaarlijvig wordt, zijn/haar gezondheid op het spel zet, in zijn eentje verantwoordelijk?

Vrouwen en mannen die zich in het openbaar zeer erotisch kleden, om wat voor reden dan ook, zijn mee verantwoordelijk voor de reacties die ze uitlokken. Natuurlijk niet voor ernstige intimidaties, laat staan verkrachting. Maar dat ze bewonderd en begaapt worden, dat er achter hen gefloten wordt en dat ze in bepaalde milieus streng afgekeurd worden, dat hebben ze willens en wetens – of  domweg – mee veroorzaakt.

Het artikel in De Standaard waarnaar verwezen wordt, vond ik voor de rest evenwichtig en 'to the point', al ontbreken er dus een paar kritische punten.

Zo de opmerking dat vrouwen seksueel aantrekkelijker of erotischer zouden zijn dan mannen, op dat vlak meer te bieden (of te verbergen) hebben. Tja, dat is wat deze maatschappij ervan maakt, van heeft gemaakt. Je kunt je, zelfs als heteroseksuele man (wat ik ben), afvragen of vrouwen werkelijk mooier en aantrekkelijker zijn dan mannen. Vrouwen hebben in elk geval veel meer versiering en opsmuk nodig dan mannen, al evolueren we sinds goed een decennium ook naar meer kerstboomversiering bij mannen. Vrouwenlichamen (ik schrijf dit weloverwogen) zijn voor een heteroseksuele man, voor een lesbische vrouw, voor een biseksuele persoon seksueel en erotisch aantrekkelijk, maar zijn mijns inziens alleen geïdealiseerd werkelijk mooier. En dat ideaal, dat ideaalbeeld, is/blijft voor weinig vrouwen haalbaar, wordt hen opgedrongen, maakt velen (een beetje) ongelukkig, ook met het ouder worden (zie wat dat betreft de prachtige film Opening Night van John Cassavetes met Gena Rowland in de hoofdrol).

Nog een ander punt dat aandacht verdient is dat sommige mannen (welk percentage zou onderzocht moeten worden), vooral jongemannen, niet constant geprikkeld willen worden door reclame, films en tastbare (nu ja!) werkelijkheid. Als gezonde jongeman – en eigenlijk ook jonge vrouw – raak je daarvan opgewonden, al dan niet met erectie. Dat terwijl je gewoon wil genieten van een goed gesprek of boek op café of trein, of gewoon rustig buiten wilt zitten kijken. Zelf had ik daar als nochtans streng opgevoede jongeman wel last van en ik weet van enkele jonge vrienden dat ook zij hier vaak moeite mee hebben. Dat dit ook vrouwen raken kan weet ik uit persoonlijke ervaring. Begin jaren 1970 was ik getrouwd met een charmante en mooie vrouw die tot haar eigen verbazing geen vrouwelijk naakt kon zien, en bij confrontatie daarmee zelfdodingsplannen kreeg. Goed zeven jaar hebben we met zijn beidjes in een nog niet over-geërotiseerde omgeving, in een kleine stad, alles in het werk moeten stellen om elk spoor van geërotiseerd bloot uit de weg te gaan. Dat was toen al volslagen onmogelijk met alle gevolgen van dien. Boeiend  is wel dat uiteindelijk bleek dat mijn vrouw in feite mateloos opgewonden raakte van vrouwelijk naakt maar  dat – door haar opvoeding en een hypocriete maatschappij – onmogelijk aanvaarden kon.

Neen, ik ben geen moralist in de slechte zin van het woord en allesbehalve een puritein. Ik geniet van al het moois dat natuur, mens en cultuur te bieden hebben, ook al besef ik dat iets vaak mooi is omdat het mooi gemaakt en gevonden wordt. Seks is (ook) voor mij van wezenlijk belang, alleen of met twee (gewoonlijk spreekt men verkeerdelijk alleen in het laatste geval van 'seks'). Erotiek is (bijna) even belangrijk, maar niet constant, niet opdringerig, niet vervelend. Als je geen charmeur van een man (of vrouw) bent, weet je soms niet hoe je je verondersteld wordt je niet seksistisch te gedragen bij de confrontatie van de zoveelste over-geërotiseerde vrouw (of man).

Overigens is de toon van de reactie van Ilse Verwulgen nogal seksistisch, ja licht manvijandig (zie wat dat betreft: http://www.dewereldmorgen.be/artikels/2013/02/07/de-standaard-bespreekt-seksisme-met-artikel-dat-bol-staat-van-seksistische-clich).

Een reactie op de Wereldmorgen, 9.2.2013